Het begin

In de jaren direct na de Tweede Wereldoorlog was er gebrek aan van alles en het was dus geen wonder dat SEV als kleedgelegenheid een oud kippenhok gebruikte. Voor het begin van de competitie werd in De Weitemanslanden een houten kleedkamer gebouwd.

De eerste wedstrijden werden gespeeld op 10 juli 1948. DETO 2 speelde een vriendschappelijke wedstrijd tegen Wiekse Boys 2. Na een ruststand van 4-1 won DETO 2 de wedstrijd uiteindelijk met 7-2. Daarna mocht DETO 1 aantreden tegen Twente 1. DETO was heer en meester en won met 6-0.

Op donderdag 19 augustus 1948 werd in café Bramer afscheid genomen van voorzitter W. van der Koot. Hij werd geprezen voor zijn inzet voor SEV en geroemd om het realiseren van zijn ideaal van één grote vereniging voor het Oosteinde en De Pollen. De heer Van der Koot was onderwijzer en had een betrekking elders aanvaard. Naar verluid was dit bij de fusiebesprekingen al bekend en werd daarom het voorzitterschap aan hem gegund.

Onder leiding van waarnemend voorzitter J. Wiltvank werd op 16 september 1948 de eerste algemene ledenvergadering van fusievereniging DETO gehouden in café Van der Stelt in De Pollen. De secretaris J. Löwik las de notulen van de oprichtingsvergadering voor en vervolgens het nieuwe reglement. Dit reglement werd door de ALV besproken.

Op woensdag 12 januari 1949 werd een clubavond gehouden om de goede band tussen leden en donateurs nog verder te versterken. Het aantal donateurs was inmiddels gegroeid tot 100. De toneelvereniging DETO speelde een aantal sketches. Als eerste “Bestuursvergadering” en als tweede “Vergadering van de elftal-commissie”

In maart 1949 werd door DETO een bazaar georganiseerd die volgens een krantenartikel van 23 maart 1949 “schitterend geslaagd” was. Geslaagd kon worden genoemd  zowel het aantal bezoekers als de financiële opbrengst, De bazaar werd officieel geopend door de burgemeester Huyssen van Kattendijke. Enkele citaten uit zijn toespraak: Als men als buitenstaander de ontwikkeling van de sport in het algemeen en de voetbalsport wel in het bijzonder gedurende de laatste tientallen jaren heeft gadegeslagen dan moet deze. voor als tegenstanders (zo die er nog mochten zijn) tot de conclusie komen dat deze ontwikkeling zich in een zeer snel tempo, zowel organisatorisch als technisch heeft voltrokken. Was de sport enkele tientallen jaren geleden slechts een vermaak voor weinigen, nagenoeg uitsluitend behorend tot de z.g. betere standen thans is dit wel geheel anders geworden en drukt deze ontwikkeling haar stempel onmiskenbaar op ons gehele volksleven”.

“Hierbij mogen wij het eigenlijke doel der sport niet voorbij zien, n.l. dat sport moet zijn: het lichaam zowel als zijn organen te oefenen, te ontwikkelen en te beheersen.”ïs niet eigenlijk het gehele persoonlijke leven een strijd om het bestaan? Wedijveren we niet graag met anderen? Is het in het persoonlijke leven ook niet zo dat het een wedloop is met vele hindernissen en dat degene die blijft steken de kans verliest op vooruitgang, op succes?”

Het eerste seizoen sloot DETO af met het behalen van het kampioenschap van de eerste klasse van de afdeling Twente. In Enschede werd met 1-3 gewonnen van Sparta II, Na het in ontvangst nemen van felicitaties van diverse bondsofficials van de T.V.B. (Twentse Voetbal Bond) werd de terugtocht naar Vriezenveen aanvaard. Bij de AAboer wachtte een deputatie de club op en met de DETO-vlag voorop ging het verder naar Vriezenveen. Bij de Zuivelfabriek wachtte een nieuwe verrassing. Daar moest worden gestopt om door een groot aantal belangstellenden te worden toegejuicht. Ook werd daar door de Vriezenveense Harmonie een serenade gebracht

Voorafgegaan door de Harmonie marcheerde het elftal en bestuur naar het Oosteinde. Overal stonden mensen aan straat en werd het elftal toegejuicht, vooral toen men in DE Pollen kwam. In café Van der Stelt werden enkele consumpties genuttigd. Later op de avond werd het kampioensfeest gevierd in café Koebrugge waar de vereniging werd gefeliciteerd door  o.a. de oud-voorzitter de heer Van der Koot.

Na het behalen van het kampioenschap moesten er nog promotie-degradatiewedstrijden worden gespeeld tegen Achilles uit Enschede en W.I.K. (Willen Is Kunnen) uit Kloosterhaar. De wedstrijd tegen Achilles werd met 1-2 verloren maar op 18 juni 1949 werd toch promotie afgedwongen door W.I.K. met 5-0 te verslaan. De promotie werd door bestuur en leden gevierd in caf;e Bramer. De voorzitter J. Wiltvank sprak de spelers toe en dankte trainer Volkering. De 2^e voorzitter de heer J. Hogendijk wees op het belang van goede training en sprak de volgende woorden:  ”Al met al bewijst nog eens weer duidelijk wat eendracht vermag”. Hij hoopte dat deze eendracht steeds bewaard mag blijven. Het krantenartikel vermeld dat men na dit officiële gedeelte nog enige tijd gezellig bijeen bleef.